De oorlogen des Heeren tegen de nephilim.
- Geloof jij het?
- Het boek van de oorlogen des Heeren.
- Situatieschets:
- Het Kanaän-mysterie.
- Belofte “zand en sterren” met Abram.
- De grote strijd om Midden aarde.
- Abram’s strijd.
- Melchizedek.
- Jeruzalem, hoofdstad van Midden Aarde.
- Eindconclusie.
Spreuken 21:31 Het paard wordt bereid tegen
den dag des strijds; maar de overwinning is des Heeren.
Geloof jij het?
Mythologie.
In Handelingen 14 lezen we hoe Paulus en
Barnabas worden gezien als personificatie van de mythologische
Romeinse, dan wel Griekse goden. Paulus werd gezien als de god
Mercurius (Hermes), omdat hij het woord voerde en Barnabas werd
gezien als de god Jupiter (Zeus). En voor de duidelijkheid, dat was
niet gekscherend bedoelt, maar bloedserieus. Want men was werkelijk
in de veronderstelling dat zij getuigen waren van een zogenoemde
“close encounter”.
Hand.14:11 En de scharen, ziende, hetgeen
Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het
Lycaonisch: De goden zijn
den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.
Vandaag de dag is deze mythologie nog steeds
bekend en wordt nog steeds in stand gehouden door bijvoorbeeld
voetbalclubs, zoals Ajax, Heracles, Achilles en zo voort.
Terug naar begin
Mythologie in de Bijbel.
Hoe vreemd het ook moge zijn, de Bijbel, bij
monde van mijn Here Jezus Christus, sprak, dan wel verwees, naar
mythologie. Wat moet je daarmee?
De Here Jezus vergeleek zichzelf met Jona in
bijvoorbeeld Matt.12:40. Daar haalt de Here een Grieks mythologisch
wezen aan, namelijk de Kethos. Dat is een
zeemonster, dat volgens de Griekse mythologie is verslagen door
Perseus.
De
Kethos is overigens in de Bijbel de uitbeelding van het dodenrijk,
waar de Heer heenging toen Hij stierf. Pas na Zijn opstanding uit de
dood (Joh.20) gaat Hij naar de hemel.
Ook gebruikt de Bijbel 11 x het Grieks
mythologische woord “Hades”, ter aanduiding van het dodenrijk. Hades
is volgens de overlevering de god van de onderwereld.
Verder vinden we nog het woord “Tartarus” in
2 Petrus 2:4. Dit is puur de verwijzing naar de Griekse mythologie
dat melding maakt van verschillende delen in Hades. Tartarus is het
laagste gedeelte, het ergste gedeelte van de onderwereld.
Als je niet in de Griekse mythologie gelooft,
waarom verwijst God Zelf dan naar deze overleveringen? Geloof jij
het?
In Job 40:10 zegt de Heer: “Zie
nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb…”. Geloof jij in het
bestaan van dit beest? Het beest bestaat al tijden niet meer, maar
heeft bestaan, omdat God Zelf zegt dat Hij dit beest gemaakt heeft.
Dat is het hele eieren eten: geloven in dat wat je niet kunt zien!
Joh.20:29 … zalig zijn zij,
die niet zullen gezien
hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
Terug naar begin
Mysterieuze boeken uit de Bijbel.
Het mag dan vreemd op ons overkomen dat de
Heer Zelf verwijst naar Griekse mythologie, een ander fenomeen moet
dan ook genoemd worden. Naast de verwijzing van overleveringen van
de goden en de titanenstrijd, verwijst de Bijbel ook naar boeken
waarvan het hedendaags bestaan twijfelachtig is of die niet meer
voor handen is.
-
· Het boek van Henoch. (Judas citeert daaruit, expliciet Jud.1:14,15)
-
· Het boek des Oprechten. (Joz.10:13 en 2Sam.1:18)
-
· Het boek der oorlogen des Heeren. (Num.21:14)
-
· “Het boek der verspieders”. (Het zevendelige boek met de beschrijving van het land Kanaän). (Joz.18:9)
-
· Het boek der kronieken der koningen van Medie en Perzie. (Esth.10:2)
-
· Het boek der geschiedenissen van Salomo. (1Kon.11:41)
-
· “Het boek” de historie van het boek der Koningen. (2Kron.24:27)
Wat direct opvalt is dat alle bovengenoemde
boeken één ding gemeen hebben, namelijk: geschiedenis. Zowel de
mythologie als deze boeken worden in de Bijbel gebruikt met als doel
ons te wijzen op de geschiedenis.
Terug naar begin
Waarom?
“De geschiedenis herhaalt zich.” Of zoals
Jezus ons leerde:
Mattheus 24:37 En gelijk de dagen van Noach
waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den
zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk
uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging;
39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed
kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den
Zoon des mensen.
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren.
Al eens eerder was ik “het boek van de
oorlogen des Heeren” tegengekomen in studies. En nu kwam ik het
toevallig weer tegen. Het is in eerste instantie eigenlijk een vrij
onduidelijke frase in Numeri 21. Numeri 21 spreekt over de verhoging
van de koperen slang (vers 1-9) en daarna diverse veldtochten van
Israël (vers 10-19), in hun strijd om het land Kanaän in te nemen
(vers 20-35).
Daar staat dit:
Num.21:14 (Daarom wordt gezegd in het boek
van de oorlogen des HEEREN: Tegen Waheb, in een wervelwind, en tegen
de beken Arnon, 15 En den afloop der beken, die zich naar de
gelegenheid van Ar wendt, en leent aan de landpale van Moab.)
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren. De aanknopingspunten.
Ik heb vier aanknopingspunten gevonden in de
zoektocht naar het boek, dan wel naar de inhoud van dit boek. Want
daar draait het tenslotte om.
-
1. In welk context wordt dit boek genoemd?
-
2. Waar wijzen de geografische namen naar?
-
3. Met wie is de Heere in oorlog?
-
4. Wat zeggen Bijbelse naslagwerken en Bijbelcommentaren over dit stuk?
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren. 1 - Context.
Hoofdstuk 21, waar vers 14 en 15 in staan,
vinden we de uiteenzetting van de oorlog die Israël voerde om Kanaän
in te nemen. Dat is eigenlijk het standaard commentaar en dat is de
waarheid.
Opmerkelijk is dat hoofdstuk 21 begint te
spreken over “mythologische” slangen, die ook worden aangeduid als
hemelwezens met zes vleugels (Jes.6:2), namelijk Seraphim. Op mijn
website vindt je de symbolische uitleg van de Bijbel over de
“vurige” slang.
Na de vermelding van “het boek” in hoofdstuk
21, lezen we hoe God, de koning van Basan, in de hand geeft van
Mozes (vers 34), zodat deze sterft. Maar het bijzondere is dat deze
koning een nephilim was. Zijn vader was engel (hemels /
*buitenaards) en zijn moeder mens (aards / zienlijk).
Koning Og behoorde tot één van de
allerlaatste reuzen op aarde. De andere reuzen die behoorden tot “het
overblijfsel der reuzen” (Joz.13:12), waren natuurlijk zijn
zonen. De laatste reuzen, nephilim**, die op aarde hebben gelopen,
zijn door / o.l.v. Mozes gedood. En dat wordt beschreven in het
allerlaatste vers van hoofdstuk 21.
Reus "E" is koning Og. "A" is de mens
van vandaag (6 feet).
* Ik gebruik uitsluitend de Bijbelse
definitie van buitenaards. Synoniemen van buitenaards zijn hemels en
onzienlijk.
Buitenaards:
alles dat geschapen is door God
buiten de
zienlijke, tastbare,
aardse wereld. Voorbeeld: engelen, machten,
krachten, enz. (Col.1:6).
** Grondtekst zegt Raphaïm. Na Num.13:33 komen er geen Nephilim meer voor in de Bijbel. Dan verschijnen daar de Raphaïm. In de Bijbel komen we meerdere aanduidingen tegen die de term “reus” aangeven, denk ook aan Enakieten en Emieten. Wil je nog meer info: http://eindtijdinbeeld.nl/EiB-Reuzen_en_nephilim/nephilim_en_hun_toekomst.html
Conclusie: Dus tussen de Seraphim en de nephilim meldt de Here
God dat er een iets geschreven is in een boek, met de titel: “de
oorlogen des Heeren”.
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren. 2 - Lokatie.
Omdat vers 14 en 15 van Numeri 21 zo
omstreden zijn, verschillen zelfs de Statenvertaling en de King
James Version in de vertaling van de woorden in de grondtekst.
14 …Tegen (1)Waheb,
in een (2)wervelwind,
en tegen de beken (3)Arnon,
(St.Vert.)
14 …What he did in the Red
sea, and in the brooks of Arnon (KJV)
-
1. Waheb (St.Vert.) is in de grondtekst “Vaheb”. Het is een plaatsaanduiding in Moab. De KJV heeft het vertaald naar: “what he did”. Dit woord komt slechts 1x voor in de Bijbel.
-
2. Wervelwind (St.Vert.) is in de grondtekst “Suphah”. Dat is een orkaan, storm, wervelwind. Maar – en ik heb geen flauw idee waarom – het zou ook de betekenis kunnen hebben van de plaatsaanduiding “de Rode zee”. De KJV vertaalt het naar “in the Red sea”. Nogmaals, geen idee waarom. Maar het is kennelijk ook een locatie. Bijbelcommentaar van Gill wijst Sihon aan. Het woord komt 17x voor. In de Statenvertaling alleen als iets met “-wind”.
-
3. Beek Arnon. Deze beek bestaat vandaag de dag nog.
-
-
15 …, die zich naar de gelegenheid van (4)Ar wendt, en leent aan de landpale van (5)Moab.)
-
4. Ar. Een plaats in Moab, ten oosten van de Dode zee en ten zuiden van de beek Arnon (Jordanië)
-
5. Moab. Dat gebied bevond zich aan de oostkant van de dode zee (ook wel zoute zee genoemd). Vandaag de dag Jordanië.
Conclusie: Alle genoemde locaties geven een relatief klein
gebied aan ten oosten van de Dode zee. De KJV vertaling “Rode zee”
is een locatie dat zeer ver buiten dit gebied ligt en is daarom
twijfelachtig te noemen.
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren. 3 - Oorlog tegen wie?
Er is volgens de Bijbel één aartsvijand. Dat
is satan. De betekenis van “sawtan” is tegenstander, degene die
weerstand / tegenstand bied. In Openbaring 12 wordt dan ook
gesproken over een hemelse oorlog tegen de satan. En spreekt de
Bijbel over geestelijke strijd / oorlog die de gelovige zal
ondervinden, tegen de geestelijke boosheden in de lucht (Efez.6:12).
Conclusie: Als de Heer een oorlog heeft, dan staat bovenaan de
strijd tegen de aartsvijand, de satan.
Terug naar begin
Het boek van de oorlogen des Heeren. 4 - Bijbelcomm. J. Gill
In een veel later moment in mijn onderzoek
van deze studie, vond ik bevestiging van mijn bevinding.
Commentaar uit
“John Gill’s Exposition of the Entire Bible”.
Numeri 21:14
Wherefore it is said in the book of the wars of the Lord
... A history of wars in former times, which the Lord had suffered
to be in the world; and which, as Aben Ezra thinks, reached
from the times of Abraham and so might begin with the battle of the
kings in his time,
and take in others in later times, and particularly those of Sihon,
king of the Amorites, and his conquests of some parts of Moab; and
to this book, which might be written by some one of those nations,
Moses refers in proof of what he here says:
what he did in the Red sea;
that is, what Sihon king of the Amorites did, or the Lord by him,
"at Vaheb in Suphah", as the words may be rendered; either against a
king, or rather city, of Moab, whose name was Vaheb, in the borders
of the land of Moab, or how he destroyed that city Vaheb with a
storm or terrible assault (l):
and in the brooks of Arnon:
some places situated on the streams of that river, which were taken
by the Amorites from the Moabites, as the book quoted plainly
testified.
(l)
Vid. L'Empereur. Not. in Mosis Kimchi
οδοιπορια
p. 195.
Conclusie: Gill is het niet eens met de vertaling “de Rode zee”
en wijst één bepaald gebied aan ten oosten van de Dode zee (gezien
vanuit de beek Arnon is dat westelijk). Ook verwijst hij naar de
tijden van Abram en zijn strijd tegen de koningen van die tijd.
Terug naar begin
Conclusies:
-
1. Tussen de Seraphim en de nephilim meldt de Here God dat er een iets geschreven is in een boek, met de titel: “de oorlogen des Heeren”.
-
-
2. Alle genoemde locaties van de oorlog des Heeren geven een relatief klein gebied aan ten oosten van de Dode zee.
-
-
3. De oorlog des Heeren is primair de strijd tegen de aartsvijand, de satan.
-
-
4. Bijbelcommentaar van dhr. Gill wijst één bepaald gebied aan ten oosten van de Dode zee. En verwijst hij naar de tijden van Abram en zijn strijd tegen de koningen van die tijd.
En omdat ik het frappant vond, dat Gill tot
dezelfde conclusie kwam als ik, neem ik je graag mee naar de echte
oorlog des Heeren! Dat boek is weliswaar niet meer voor handen, maar
na het lezen van dit boekje / studie, ken je in ieder geval de
buitengewoon opmerkelijke
inhoud van:
“het boek van de oorlogen des
HEEREN”
Terug naar begin
Situatieschets:
Ecologie.
Voordat ik met je naar de oorlog des Heeren
kan gaan, moet ik eerst de situatie van die dagen uitleggen. Ik heb
het over de dagen ná de grote vloed in de dagen van Noach en voor de
verwoesting van Sodom en Gomorra.
Abram werd geboren in Chaldea, in de stad Ur.
Hij groeit op in een samenleving waar kennis van de kosmos centraal
staan. Waarover later meer. Abram trouwt met Sarai in het land van
de astronomen en astrologen, zo’n 4100 jaar geleden. In Genesis
11:31 lezen we dat de familie van Abram uit Ur der Chaldeeën
vertrekt richting Kanaän.
Terug naar begin
Godendienst.
Ik vermoed dat de oorsprong van veel
postzondvloedse mythologie, haar oorsprong vindt in deze tijd. Het
is opnieuw de tijd dat de aarde “buitenaards” bezoek kreeg. De
Bijbel zegt daarover het volgende:
-
· In de prezondvloedse dagen kwamen engelen naar de aarde. (Gen.6:1-4)
-
· Zij verwekten bij de vrouwen van mensen nageslacht, die de Bijbel noemt:
-
o Nephilim
-
o Reuzen
-
o Mannen van wie we vandaag de dag de naam nog weten. (Archillis, Hercules, Bachus enz.)
-
· Maar ook na de grote vloed waren er reuzen op de aarde. (Gen.6:4 o.a.). Dat betekent dat wederom engelen geslachtsgemeenschap hebben gehad met vrouwen.
Één van de conclusies die Zacheria Sitchin
stelt in zijn onderzoek naar de archeologie uit Chaldea en omgeving
(Sumeriërs), is dat een groot deel van de wereld bezoek heeft gehad
van de Annunaki. Dat zouden goden zijn van de planeet Niburu. De
wereld heeft onderwijs gekregen van deze wezens.
De Bijbel spreekt niet over geschapen
zichtbare wezens op andere planeten. Dus is de uitleg van de
Annunaki aan de Sumiriërs in strijd met de Bijbelse Waarheid. Maar
dat houdt niet in, dat de Annunaki, dan wel “de goden” niet naar de
aarde zijn gekomen. Want dat is wel in overeenstemming met de
Bijbelse Waarheid. Daarom vinden we in het N.T. verwijzingen naar de
heidense geschiedenis over goden (mythologie).
De omgeving van de Chaldeeën tot aan Kanaän
kende veel bezoekers uit de hemel. In het O.T. komen vele oorlogen
voor tegen stammen die banden hadden met zondige engelen en reuzen
in hun midden hadden. Denk aan de Rafaïeten, Zamzumieten, Enakieten
en de Emieten.
De bekendste O.T. afgod is de Baäl. Overal we
“Baäl’s” (en plaatsnamen met –baäl /baäl-) tegenkomen in de Bijbel,
moeten we ons twee dingen bedenken. De Bijbel zegt dat het afgoden
zijn. En ten tweede, Baäl betekent meester en echtgenoot (man). Een
echtgenoot ben je volgens de Bijbel als je een vrouw hebt, waarmee
je je kunt voortplanten.
Extra
toelichting: Hier vinden we kortsluiting met Jezus’ woorden over de
dagen van Noach voor de zondvloed en de dagen van Zijn aanwezigheid
(Wederkomst = Parousia). Dit heb ik uitgelegd in de video
presentatie:
On Stage - Backstage - Deel
5-7 - De toekomst van de zondige engelen beschreven in de Bijbel.
[HD]
Één van de allereerste dingen die we uit de
Bijbel leren over buitenaardsen, is dat zij vrouwen zoeken om zich
voort te planten. (Zie Genesis 6:1-4). Baäl’s zijn daarmee een
verwijzing naar goden die zich hebben verbonden met een volk / stam
door middel van een huwelijk met een vrouw uit die stam / volk en
liet zich vereren als god. In ruil daarvoor gaf de god hen onderwijs
en bescherming.
Een toelichting mijnerzijds.
De eerste Baäl’s zijn volgens mij
daadwerkelijk zondige engelen die zich als goden lieten vereren.
Maar volgens de verhalen (mythologie) zijn ze weer verdwenen of
verlagen. De Baäl-verering is gewoon doorgegaan, men is blijven
roken aan de Baal’s (Hos.11:2). Volgens de Sumiriërs zijn de Anunaki
vertrokken naar hun eigen planeet. Maar de Bijbel leert
overduidelijk dat alle
zondige engelen die zich ooit geopenbaard hebben op aarde, zijn
gebonden en bewaard worden in Tartarus (2Petr.2:4, Jud.1:6). Daar
vinden we de N.T. mythologie-connectie!
Nu, Abram leefde in die dagen waarin de goden
opnieuw naar de aarde kwamen, zich voortplantten en onderwijs gaven.
Daarom was de torenbouw van Babel een object / instrument om naar de
hemelen van de sterren (“shamayim”) te luisteren (“shama”).
Het
onderwijs van de zondige engelen bestond onder andere uit astronomie
en astrologie. Dat haal ik primair uit de Bijbel, maar kijken we
naar megalithische bouwwerken, zoals de piramiden van Gizeh, Puma
Punku, Chitzen Itza, Machu Picchu enzovoort, dan kom je op hetzelfde
uit.
Terug naar begin
Het Kanaän-mysterie.
Dronken Noach in Genesis 9.
Nu ik je beeld heb bijgesteld over Abrams
dagen, ga ik met je terug naar het verhaal. Abram zou God volgen,
want "hij moest naar het land dat God hem wijzen zou". (Gen.12:1)
Dat beloofde land is Kanaän. Maar dan roept
bij mij de vraag: Waarom in vredesnaam Kanaän? Veel logischer zou
het zijn als Abram overal mocht wonen, behalve Kanaän! Want Kanaän
is vervloekt.
En ook die vervloeking is vreemd te noemen.
Even een stapje terug in de tijd. Noach had drie zonen, aldus
Genesis 9. Noach wordt op een dag dronken van zijn zelfgemaakte wijn
en ligt bloot in zijn tent zijn roes uit te slapen (vers 20). Zijn
zoon Cham ziet Noach’s geslachtsdeel (essentie van “de naaktheid”
huns vaders). En Cham vertelt wat hij heeft gezien. De andere twee
zonen gaan achterwaarts de tent van hun vader in en leggen een kleed
over Noach heen, zonder naar hem te kijken. Dat is respect!
Noach wordt wakker, bemerkt wat er is gebeurd
en dan denk je dat Cham op z’n donder krijgt, maar zijn kleinzoon
krijgt op z’n donder en niet zo’n beetje ook.
Gen.9:25 En hij zeide:
Vervloekt zij Kanaän;
een knecht der knechten zij hij zijn broederen!
Terug naar begin
Twee mysteries betreffende Kanaän.
Dus in plaats van Cham, dat voor ons logisch
zou zijn, wordt de zoon van Cham, Kanaän vervloekt door Noach. De
grote vraag is, waarom?
Dus het mysterie kent twee vragen:
-
1. Waarom werd Kanaän vervloekt i.p.v. zijn vader?
-
2. Waarom moest Abram naar het land van de vervloekte Kanaänieten?
In ieder geval was dit een duidelijk signaal
voor Gods tegenstander, de satan. De satan stuurde of stond toe dat
engelen die onder zijn gezag stonden als goden naar de aarde kwamen
en misschien wel in het bijzonder naar het gebied van Kanaän. Bedenk
dat al het nageslacht van de zondige engelen (de reuzen) voor de
vloed, door de vloed gedood zijn. En na de vloed zou satan opnieuw
proberen zijn stempel in de schepping te drukken, door engelen met
mensen te kruisen.
Zoals ik al aangaf hebben deze goden
onderwijs gegeven over de sterren en banspreuken en vervloekingen
(Bileam Num.22), maar ook onderwijs over aardse dingen zoals oorlog
voeren, wapens maken, steden bouwen (toren van Babel, piramiden).
Hierin presenteert satan zijn visie en zijn waarheid over “zand &
sterren”. Waarover later meer.
Terug naar begin
Belofte “zand en sterren” met Abram.
Gods heilsplan dat de kop van de slang zal vermorzelen.
Na de zondvloed is satan begonnen met zijn
plan, toen Noach Kanaän vervloekte en de tweede zoon, Sem, de zegen
van de eerstgeborene gaf. Daaruit viel voor satan op te merken dat
Gods plan de lijn zou volgen van Sem.
Want God had geprofeteerd in Genesis 3, over
de slang in de hof van Eden:
Gen.3:14 Toen zeide de Heere God tot die
slang: Dewijl gij dit gedaan hebt, zo zijt gij vervloekt boven al
het vee, en boven al het gedierte des velds! Op uw buik zult gij
gaan, en stof zult gij eten, al de dagen uws levens.
Gen.3:15 En Ik zal
vijandschap zetten
tussen u en tussen deze vrouw, en
tussen uw zaad en
tussen haar zaad;
datzelve zal u den kop
vermorzelen, en gij zult het de verzenen vermorzelen.
Uit de lijn van nakomelingen van Adam en Eva
zou iemand opstaan die de satan zou overwinnen. Satan wist dit en
heeft deze lijn dus met Argusogen (ook
;-) mythologisch) gevolgd
en geprobeerd te doden, dan wel te dwarsbomen. Dat moet je ook van
hem verwachten, hij is immers dé tegenstander, die tegenstand biedt!
Als je de lijn van nakomelingen van Sem
volgt, kom je uit bij Abram (Gen.11:10 e.v.). Abram komt vanuit het
land van de sterrenkundigen aan in het land Kanaän, bij de
eikenbossen van Moré. Vervolgens was er honger in dat land en is
Abram naar Egypte gegaan waar hij persoonlijk contact heeft gehad
met de Farao van die dagen. Ik weet niet of de piramiden toen al
gebouwd waren, maar anders heeft hij ze toen gezien!
Zeer rijk gezegend met goederen en
dienstknechten uit Egypte vertrekt hij weer naar Kanaän. Abram
scheidt zijn wegen met neef Lot die in Sodom gaat wonen.
Terug naar begin
God belofte: zand & sterren.
En dan komt er een moment dat ik onder de
aandacht wil brengen. God zegt tegen Abram dat hij het land Kanaän
moet doorkruisen, omdat het hem en zijn nageslacht is beloofd.
Gen.13:15 Want al dit land, dat gij ziet, zal
Ik u geven, en aan uw zaad, tot in eeuwigheid.
Gen.13:16 En Ik zal uw zaad stellen als
het stof der aarde,
zodat, indien iemand het stof der aarde zal kunnen tellen, zal ook
uw zaad geteld worden.
Ik sprak al over satans presentatie van zijn
visie van “zand & sterren”. Die visie moet satan wel presenteren,
omdat God dat ook doet! Het stof der aarde, wordt later genoemd
“zand der zee (Gen.22:17)”.
De belofte van het “zand” staat aan het eind
van Genesis 13. De belofte van de “sterren” vinden we begin
hoofdstuk 15.
Gen.15:5 Toen leidde Hij hem uit naar buiten,
en zeide: Zie nu op naar
den hemel, en tel
de sterren, indien gij ze tellen kunt; en Hij zeide tot
hem: Zo zal uw zaad zijn!
Tussen de Seraphim en de nephilim meldt de
Here God dat er een iets geschreven is in een boek, met de titel:
“de oorlogen des Heeren”. En tussen de belofte van “het zand” (stof)
en “de sterren” vinden we “de oorlogen des Heeren”. Opmerkelijk!
Houd dit vast, want ik verwijs graag naar
dingen die ik al heb gezegd / geschreven.
Terug naar begin
De grote strijd om Midden aarde.
Ik gebruik bewust “Midden aarde”, omdat velen
van ons deze term herkennen. Waarvan? De film
trilogie “Lord of the Rings”. De filmreeks is gebaseerd op de
boeken van Tolkien.
Eerlijkheidshalve zeg ik dat ik deze films
goed vind op het vlak van het visualiseren van mythologische
gebeurtenissen. Je ziet veel verschillende soorten nephilim, zoals
elfen, hobbits, dwergen, Nazgûls en reuzen. Het grote gevaar aan de
andere kant is dat je totaal niet één op één goed en slecht kunt
laten slaan op de Bijbel.
Hoe komt Tolkien aan de term “Middle earth”?
Ik heb voor je Wikipedia geraadpleegd en daar lezen we dat Tolkien,
in 1914, in een toen al oud Engels fragment stuitte op de term
“Midden aarde”.
Éala éarendel engla
beorhtast / ofer middangeard monnum sended.
Heil (gegroet)
Earendel, heerlijkste der engelen / boven Midden-aarde, tot de
mensen gezonden.
Tolking geeft aan dat hij deze term niet zelf
verzonnen heeft, maar een modernisme is van de oude taal.
Eigenlijk konden we daar zelf ook achter
komen, maar ja…
Een ander woord voor aarde = land! Dan wordt
het Midden-land. En die kennen wij vandaag de dag allemaal! Nou ja,
de zee van Midden-land: MIDDEL-LANDSE ZEE.
Ik verzin dat niet. En ik was er waarschijnlijk ook niet op gekomen, als ik deze oude landkaart niet was tegengekomen, uit 1651.
Als het de zee is van Midden-aarde, dan moet er noodzakelijk ook een Midden-aarde zijn. Alleen gebruiken wij deze oude term niet meer. Maar dat is het gevolg van onze taalverloedering. De Middellandse zee is dus gewoon de zee van het Middenland = Midden-aarde!
Terug naar begin
De vier koningen. Verbond tussen mens en nephilim.
De grote oorlog staat op punt van beginnen.
In Genesis 14:1 worden ons vier koningen voorgesteld. Waarna in vers
2 wordt gezegd dat zij ten oorlog gingen. Deze 4 koningen beginnen
de oorlog. Wie zijn zij?
Gen.14:1 En het geschiedde
in de dagen van Amrafel, den koning van Sinear, van Arioch, den
koning van Ellasar, van Kedor-laomer, den koning van Elam, en van
Tideal, den koning der volken;
Als we antwoord willen op de vraag wie zij
zijn, dan kijken we naar de betekenis van hun namen.
-
1. Amrafel: Hij is de koning van Sinear, dat is Babel. Sommige Bijbelcommentaren suggereren dat het Nimrod zelf was. De betekenis van zijn naam is nóg dubieuzer! “Spreker der duisternis” of “spreker van geheimen”.
-
2. Arioch: Hij is koning van Ellasar, dat “opstand tegen God” betekent. De betekenis van Arioch is “lang”, “groot”, zoals een reus.
-
3. Kedor-laomer: heeft geen bijzonder naam. “Een handvol garven”. Kedor-laomer is koning van Elam, dat een jonge man, een maagd, een geheim betekent.
-
4. Tideal: De betekenis van zijn naam is “dat het juk breekt; kennis van ‘omhoog’ brengen (zoals een lift). Hij is koning, maar niet van een land, maar “der volken”.
Wie van de vier is opvallend?
Kedor-laomer! Hij valt op door zijn onopvallende naam betekenis. Het
is dan ook deze Kedor-laomer, die ten strijde trekt tegen vijf
andere koningen. Hij wordt daarin bijgestaan door drie bondgenoten.
Mijn interpretatie van deze drie
bondgenoten, is dat zij nephilim waren. We vinden een onderwijzer in
duistere zaken, een reus en één die de stenen van Baälbek (3 stuks
van meer dan 1.000.000 kilo per stuk) op zijn plaats kon zetten.
Want zelfs vandaag de dag bestaat er geen apparaat die dat kan.
Terug naar begin
De vijf koningen.
De vijf koningen die aangevallen
worden, wonen in Kanaän. 12 jaar lang dienden zij Kedor-Laómer, maar
in het 13de jaar stopten zij daarmee. In het 14de
jaar kwam Kedor-Laómer met zijn bondgenoten om te laten zien wie de
baas is. Maar zover is het nog niet.
De vijf koningen zijn die van Sodom en
Gommora en de steden daar omheen. Judas schrijft daar over:
Jud.1:7 Gelijk
Sodoma en Gomorra, en de
steden rondom dezelve, die op gelijke wijze als deze
gehoereerd hebben, en
ander vlees zijn nagegaan, tot een voorbeeld voorgesteld
zijn, dragende de straf des eeuwigen vuurs.
Hier lezen we natuurlijk
niet over
homoseksualiteit, zoals vaak verkeer wordt gedacht, maar hier gaat
het (overduidelijk!) om “ander vlees”, verschillend van het
menselijke vlees van de inwoners van Sodom, Gomorra en de steden
rondom. Dus geslachtsgemeenschap tussen zondige engelen en mensen.
Dit vers staat N.B. direct ná de beschrijving dat zondige engelen
zich openbaarde aan de mensheid als goden (Jud.1:6).
Maar vòòrdat Kedor-Laómer aankomt in het dal
Siddim, strijdt hij nog tegen vier andere volken, waarvan in ieder
geval twee reuzenvolken.
-
1. Namelijk de Rafaïeten. Goliath van Gath (2,85m) was Rafaïet (2Sam.21:18-20) en koning Og van Bazan (zijn bed was 4,05m lang) was een Rafaïet (Deut.3:11 vertaalt naar “reuzen”)
-
2. De tweede groep waren de Emieten. De Bijbel zegt over dat volk het volgende: Deut.2:10 De Emieten woonden te voren daarin, een groot, en menigvuldig, en lang volk, gelijk de Enakieten. 11 Dezen werden ook voor reuzen gehouden, als de Enakieten; en de Moabieten noemden hen Emieten.
Je zou denken dat als in ieder geval 2 van de
vier reuzenvolken waren, dat de andere twee dat dan ook waren. Maar
dat is slechts een aanname en geen feit (tenzij de Bijbel anders
meldt).
De andere twee volken waren de Zuzieten en de
Horieten.
Op deze afbeelding zie je hoe de vier
koningen, vanuit het noorden de strijd voeren.
En vanuit de vlakte van Paran gaan ze weer
noordelijk. Ze gaan richting het dal Siddim (de 5 koningen). En
onderweg voeren ze oorlog tegen de Amalekieten en de Amorieten.
Terug naar begin
Vier koningen tegen vijf.
En pas dan krijg je de werkelijke oorlog.
Gen.14:8 Toen toog de koning van Sodom uit,
en de koning van Gomorra, en de koning van Adama, en de koning van
Zeboim, en de koning van Bela, dat is Zoar; en zij stelden tegen hen
slagorden in het dal Siddim,
Gen.14:9 Tegen Kedor-laomer, den koning van
Elam, en Tideal, den koning der volken, en Amrafel, den koning van
Sinear, en Arioch, den koning van Ellasar; vier koningen tegen vijf.
Het sluit af met de belangrijke opmerking,
waar je niet aan voorbij zou moeten gaan: “vier
koningen tegen vijf”. Koning Kedor-Laomer met zijn
bondgenoten zijn dus in de minderheid. De grote vraag die wij ons
dan moeten stellen, is:
-
· “Waarom vlucht de meerderheid voor de minderheid?”
Gen.14:10 Het dal nu van Siddim was vol
lijmputten; en de koningen van Sodom en Gomorra
vluchtten, en
vielen aldaar; en de overgeblevenen vluchtten naar het
gebergte.
De reden om te vluchten als meerderheid voor
de minderheid, is dat de minderheid sterker is. Om dit nog iets
moeilijker te maken, wijs ik nog maar eventjes naar de uitspraak van
Judas over Sodom en Gomorra. Zij hadden zondige engelen in hun
midden, waar zij mee hoereerden. Dus ook daar hebben reuzen gelopen.
En Kedor-Laomer had ook al gestreden tegen andere volken waar reuzen
woonden.
Maar God verdelgde niet Asteroth-karnaim en
Schave-kiriathaim en de steden rondom hen en ook niet Elam en
Ellasser, maar Sodom en Gomorra! Omdat de hoererij van Sodom en
Gomorra veel erger waren, dan waar dan maar ook! Daarom heeft
God hen gestraft en tot een voorbeeld gesteld. “Als jullie zo met
zondige engelen omgaan, zoals Sodom en Gomorra, dan zul je verdelgd
worden!”
Trouwens, Asteroth-karnaim, de stad van de
Raphaim, heeft ook een bijzondere betekenis. In “Ashtaroth” vinden
we de “taroth”. Kaarten die waarzeggers gebruiken om de toekomst te
voorspellen. En die voorspelling of de (voor-)kennis, komt uit de
sterren “Ashtar”. “Karnaim” betekent dubbele hoorn. Het is de stad
van een zondige “ster” met twee horens. Nee, het is niet satan
hoogstpersoonlijk, maar wel een van zijn engelen, die daarmee een
voorafschaduwing is van de gevallen morgenster (Jes.14:12) met twee
horens, zoals het Lam, maar het spreekt als de draak (Opb.13:11).
In de vlucht van de vijf koningen, sneuvelen
twee van de vijf, namelijk koning Bera van Sodom en koning Birsa van
Gomorra. De steden worden leeg geroofd door de vier koningen en de
inwoners van de steden worden meegenomen (meestal als slaaf).
Terug naar begin
Abram’s strijd.
Onder hen bevindt zich ook de neef van Abram,
Lot, die ook wordt aangeduid als “broeder” van Abram. En een van de
ontkomenden gaat naar Abram om het hem door te geven.
Als Abram dat hoort, verzameld hij SLECHTS
318 man. En met die 318 mannen gaat hij die vier koningen achterna
om Lot te bevrijden. Dus die vier koningen waren al zo imposant dat
de vijf koningen vluchtten voor hun leven, waarbij twee werkelijk
het leven lieten! En tegen die imposante vier koningen gaat Abram
vechten om Lot te bevrijden. Houdt dat vast!
Gen 14:14 Als Abram hoorde, dat zijn broeder
(neef Lot) gevangen was, zo wapende hij zijn
onderwezenen, de ingeborenen van zijn huis,
driehonderd en achttien,
en hij jaagde hen na tot Dan toe.
Gen 14:15 En hij verdeelde zich tegen hen des
nachts, hij en zijn knechten, en sloeg ze; en hij jaagde hen na tot
Hoba toe, hetwelk is ter linkerhand van Damaskus.
Gen 14:16 En hij bracht
alle have weder,
en ook Lot zijn
broeder en deszelfs have
bracht (de goederen van Lot) hij weder, als ook
de vrouwen, en
het volk.
Let op:
Abram gaat met 318 man hen
achterna, verjaagt de vier koningen met hun reuzenlegers, bevrijdt
Lot en neemt de hele buit en volk mee terug!
Nu hebben we weer een vraag!
Hoe is dit mogelijk?
Hoe kan een groepje van slechts 318 mannen,
deze vier koningen, waaronder misschien drie machtige
nephilim-koningen, wegjagen, zodat zij, netals de vijf koningen,
werkelijk vluchten voor hun leven?
Die vraag is te beantwoorden als we doorlezen
en in de volgende verbazing vallen.
Vervolgens is er sprake van een nieuwe koning
van Sodom. Deze was betrokken in de strijd tegen Kedor-leomer en
zijn bondgenoten. Met andere woorden, Abram had versterking. Daar
kom ik zo op terug.
Deze nieuwe koning van Sodom gaat naar het
dal Schave, het dal der koningen. Want daar zal hij Abram ontmoeten
/ tegenkomen en kan hij Abram bedanken. Het dal Schave, het konings
dal, ligt ten noorden van Jeruzalem, waar later Absalom een pilaar
“Absaloms hand” had opgericht (2Sam.18:18)
Terug naar begin
Melchizedek.
Voordat de nieuwe koning van Sodom, Abram
ontmoet in het koningsdal, verschijnt er eerst een andere koning. Ik
moet zeggen, de meest opmerkelijke koning uit het O.T.
Het is Melchizedek, de koning van Salem. En
hij was de priester van de allerhoogste God, namelijk de God van
Abram. Hier in het verslag van de grote oorlog van midden aarde,
verschijnt hij plots en zo plots is hij ook weer verdwenen en wordt
hij nog een keer genoemd in de Psalmen (110:4). En daarna verschijnt
hij nog in het N.T.
In Hebreeen 7 wordt dit verslag van Abrams
ontmoeting met Mechizedek toegelicht.
Hebr.7:1 Want deze
Melchizedek was
koning van Salem, een priester des Allerhoogsten Gods, die Abraham
tegemoet ging, als hij wederkeerde van het slaan der koningen, en
hem zegende;
Hebr.7:2 Aan welken ook Abraham van alles de
tienden deelde; die vooreerst overgezet wordt, koning der
gerechtigheid, en daarna ook was een koning van Salem, hetwelk is
een koning des vredes;
Hebr.7:3
Zonder vader, zonder
moeder, zonder geslachtsrekening, noch beginsel der dagen, noch
einde des levens hebbende; maar den Zoon van God gelijk geworden
zijnde, blijft hij een priester in eeuwigheid.
Hebreeen 7:3 zegt overduidelijk dat deze
koning geen mens van vlees en bloed is, maar identiek is aan de Zoon
van God. Met andere woorden, we hebben hier van doen met een
voorverschijning van de Christus, Jezus Christus (een Christofanie).
Zo vreemd als wij het vinden dat in die dagen
zondige engelen verschenen aan de mensen, zo vreemd vinden wij het
misschien ook dat God verschijnt aan mensen.
God is voor deze grote oorlog aan Abram
verschenen:
Gen.12:7
Zo verscheen de Heere aan
Abram, en zeide: Aan uw zaad zal Ik dit land geven. Toen
bouwde hij aldaar een altaar den Heere,
Die hem verschenen was.
En ook daarna:
Gen.17:1 Als nu Abram negen en negentig jaren
oud was, zo verscheen de
Heere aan Abram, en zeide tot hem: Ik ben God, de
Almachtige! Wandel voor Mijn aangezicht, en zijt oprecht!
Op exact dezelfde wijze als de zondige
engelen.
Daarom noemt de Bijbel de God Die verschijnt
aan de mensen, zoals zondige engelen dat ook doen: de Engel des
HEEREN. Dat kun je opmaken uit bijvoorbeeld Gen.16 waar Hagar, de
dienstmaagd van Abrams vrouw Sarai, in gesprek is met de Engel des
HEEREN. En in Gen.16:13 blijkt het gewoon om God Zelf te gaan, Die
met haar sprak.
Melchizedek is Dezelfde als Jezus Christus en
dat wordt uitgelegd in Hebr.7. Dus God verschijnt hier weer aan
Abram, maar nu als de Koning van Salem. Salem is de oude naam van
Jeruzalem. En zoals er in deze dagen van Abram, zondige engelen en
hun zonen, goden en koningen waren van steden (en vaak voor jaren),
zo was Melchizedek de koning van Salem. Niet voor een dag of voor de
gelegenheid, maar wellicht voor een langere periode.
Bizar? Ja! Maar dat is nu juist het VERSCHIL
tussen alle vorige bedelingen en de bedeling der verborgenheid
(waarin wij nu leven), waarin God (en ook de zondige engelen) zich
NIET openbaren en niet onder de mensen zijn!
Goed, terug naar het verhaal. Want ik schreef
al: Die vraag is te
beantwoorden als we doorlezen en in de volgende verbazing vallen.
Nu, in die volgende verbazing zijn we gevallen. Melchizedek, de
koning van Salem ontmoet Abram.
En let op wat er nu gebeurt:
Gen 14:19 En hij
zegende hem, en
zeide: Gezegend
zij Abram Gode, de Allerhoogste, Die hemel en aarde bezit!
Melchizedek zegt iets dat we eerder al zijn
tegengekomen. Hij wijst Abram op een eerdere gebeurtenis en op een
komende gebeurtenis. Welke gebeurtenis is dat?
De zegening die God aan Abram gaf! En de
toekomstige zegening die Abram in hoofdstuk 15 krijgt.
Namelijk “zand & sterren” belofte / zegening,
om het zomaar te noemen. Want Melchizedek verwijst naar de hemel (de
sterren) en de aarde (stof der aarde / zand der zee).
Met andere woorden:
-
1. Tussen de Seraphim en de nephilim, vinden we het boek “de oorlogen des Heeren”.
-
2. Tussen de belofte van het zand en de sterren, vinden we “de oorlogen des Heeren”.
-
3. Tussen het begin van “de oorlogen des Heeren” tegen de nephilim-koningen en het einde van “de oorlogen des Heeren”, vinden we de Overwinnaar, de HEERE, in de personificatie van Melchizedek.
Het is Melchizedek Zelf, Die aan Abrams zijde
meevocht en waardoor de grote, geweldige reuzen en hun
nephilim-koningen op de vlucht sloegen en geen enkele waarde meer
hechtten aan de buit die zij behaald hadden.
Nog even een toelichting:
Om je een idee te geven hoe groot “de have”
van Lot was, moeten we even terug naar Genesis 13, waar Abram en Lot
nog samen optrokken. Daar staat:
Gen.13:5 En Lot, die met Abram toog, had ook
schapen, en runderen, en tenten.
Gen.13:6
En dat land droeg hen
niet, om samen te wonen; want hun have was vele, zodat zij
samen niet konden wonen.
Samen hadden ze zo veel vee en tenten en
knechten, met hun gezinnen, dat het onmogelijk was om nog samen te
wonen. Abram nam niet alleen alle bezittingen van Lot mee, maar ook
de rest en al het volk van duizenden mensen.
Tot zover deze toelichting.
Want dat de nieuwe koning van Sodom ook
meevocht en de overwinning daardoor behaald werd, is bedenkelijk.
Vijf koningen vluchtten voor hun leven en dan voelt de koning van
Sodom zich ineens wel sterk met een mini legertje van 318 man. Dat
zet je aan het denken. Maar als God Zelf meestrijd aan Abrams zijde,
weet je bijvoorbaat al wie er gaat winnen, toch?
Want voor wie vluchten demonen en boze
geesten (dat zijn de geesten
van de nephilim overigens!)?
Jak.2:19 Gij gelooft, dat God een enig God
is; gij doet wel; de
duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Heeft Melchizedek Zelf meegevochten?
Ja! Dat is het grote geheim! Hij is God Zelf.
Het waren Zijn oorlogen. Abram gaf Hem tienden van de hele buit!
Maar Mechizedek was toch koning des Vredes en niet des oorlogs?
Dat klopt! Maar hoe krijg je vrede?
-
1. Door met je vijanden een vredesverbond te sluiten.
-
2. Of, door geen vijanden meer te hebben. (Dat bereik je als je je vijanden doodt.)
God is geen God die met Zijn vijanden heult.
Hij gooit het nooit op een akkoortje met Zijn vijanden. Dus wat
overblijft is je vijanden verslaan, zodat je in vrede kunt leven!
Dat is Melchizedek.
Het is Diezelfde God, Die in de Wederkomst
met Zijn heilige engelen is gekomen en zichtbaar en tastbaar zal
zijn. En de de volkeren zal oordelen en zijn vijanden zal doden.
Matt.25:31 En wanneer de Zoon des mensen
komen zal in Zijn heerlijkheid, en al de heilige engelen met Hem,
dan zal Hij zitten op den troon Zijner heerlijkheid.
32 En voor Hem zullen al de volken vergaderd
worden, en Hij zal ze van elkander scheiden, gelijk de herder de
schapen van de bokken scheidt.
33 En Hij zal de schapen tot Zijn rechter
hand zetten, maar de bokken tot Zijn linker hand.
34 Alsdan zal
de Koning zeggen
tot degenen, die tot Zijn rechter hand zijn: Komt, gij gezegenden
Mijns Vaders! beërft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de
grondlegging der wereld.
41 Dan zal Hij zeggen ook tot degenen, die
ter linker hand zijn: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het
eeuwige vuur, hetwelk den
duivel en zijn engelen bereid is.
En zoals Melchizedek verscheen aan Abram, zo
verdween Hij ook weer. En komt de koning van Sodom Abram bedanken.
De koning van Sodom wil Abram alles schenken, op zijn volk na. Maar
Abram wil niets van de koning van Sodom aannemen. Zodat niemand kan
zeggen dat Abram rijk is gemaakt door de koning van Sodom. Daarmee
neemt Abram afstand van Sodom en de sodomie.
Dat bewijst hij tegenover God, door dit te
zeggen tegen de koning van Sodom: Ik heb
mijn hand opgeheven tot den Heere, den allerhoogsten God, Die hemel
en aarde bezit;(Gen.14:22)
En zo volgt Abram Mechizedek’s advies op om
niet te heulen met de vijand (ander
vlees) en het op een akkoortje te gooien. Abram schaart zich
achter de Overwinnaar, naar wie hij wijst als hij zijn hand heeft
opgeheven. En ongeveer 15 jaar later werden Sodom, Gomorra en de
steden rondom, verwoest, verdelgd, veroordeeld door “buitenaards”
Goddelijk geweld.
Terug naar begin
Waar zijn Sodom, Gomorra en het dal Siddim?
En mijn visie is dat de Dode zee, zoals wij
die nu kennen, in Abrams dagen helemaal niet zout was. Het was zo
mooi daar dat het leek op de Hof des Heren, en zoals Egypte vroeger
was: groen en vruchtbaar (Gen.13:10). De Dode zee is daar het
tegenovergestelde van. Net zo tegenovergesteld als leven en
dood!
De Bijbel noemde dat groene, vruchtbare
gebied van Sodom en Gomorra, het dal Siddim. Siddim komt alleen in
Genesis 14 voor. En daar wordt direct gezegd, in het geval je het op
de kaart wilt zoeken: Vandaag de dag is dat de Zoutzee! En voor
Genesis 14 kom je de zoutzee niet tegen in de Bijbel! En na Gen.14
kom je het dal Siddim niet meer tegen.
Gen 14:3 Deze allen voegden (toen)
zich samen in het dal
Siddim, dat is (dus nu)
de Zoutzee.
Zie de afbeeldingen van Google Maps die ik
heb aangepast (ter illustratie).
Zoals
waarschijnlijk in de dagen van Abram. En zoals de beschrijving uit
het boek van de oorlogen des HEEREN (Num.21:14,15)
Het dal Siddim is de Zoutzee
geworden.
Een paar hints die de Bijbel verder geeft:
-
· Sodom en Gomorra zijn letterlijk omgekeerd (Deut.29:23)
-
· Over deze steden regende het: zwavel en zout (Deut.29:23)
-
· Het is onmogelijk om daar (nu) te wonen (Jer.49:18)
-
· Het is nu zoals een zoutgroeve (Zeph.2:9), maar een groeve is een afgrond en de afgrond is een Bijbelse synoniem van de zee (bijv. Job 38:16 en Gen.1:2). Daarmee zou de zoutgroeve een synoniem zijn van de Zoutzee.
Terug naar begin
Jeruzalem, hoofdstad van Midden Aarde.
Ooit afgevraagd waarom Jeruzalem het decor is
van de wereld? Wat is er zo belangrijk aan Jeruzalem? Waarom komt
dat wel in het nieuws en niet New Dehli of Hongkong of Denver?
Volgens de tekst op de kleitabletten die de
Sumiriers achter hebben gelaten, zouden de Annunaki Jeruzalem hebben
gebruikt als Space-control-centre voor hun ruimteschepen. Waarom
Jeruzalem? Waarom werd Jezus in Jeruzalem ter dood veroordeelt?
Waarom die stad in het vervloekte gebied van de Kanaanieten?
Ik zei al dat God een plan had gemaakt, dat
uit het geslacht van Adam, iemand zou komen die de kop van de slang
zou vermorzelen. Sindsdien is satan zich ervan bewust dat God een
plan heeft bedacht en dus zal uitvoeren, dat hem letterlijk de kop
gaat kosten.
Voordat Abram een zoon kreeg, deed God Abram
de belofte van zand en sterren. God zou uit zijn geslacht de grote
Koning voortbrengen. Wist je dat tussen Abram en Adam ongeveer 2083
jaar zit.
-
· Adam heeft Methusalah persoonlijk gekend en hem gewezen op Gods belofte.
-
· Methusalah heeft Sem persoonlijk gekend en hem gewezen op Gods belofte.
-
· En Sem heeft Abram persoonlijk gekend en hem gewezen op Gods belofte.
Tussen Adam en Abram zaten twee “opa’s”
tussen, in een tijdsbestek van meer dan 2000 jaren. En God
bevestigde wat de “opa’s” ook al hadden gezegd:”Er komt een Koning,
een afstammeling van Adam (Mens).” En dat werd de Zoon van Adam, de
Zoon des mensen, Jezus Christus.
Maar even terug naar Jeruzalem.
-
· Abram werd opa van Jacob, die later Israel werd genoemd en waaruit de 12 stammen van Israel uit voort zijn gekomen.
-
· En die 12 stammen werden verdeeld over het land Kanaan.
-
· En Jeruzalem werd de hoofdstad uiteindelijk van de 2 en 10 stammen van Israel, onder leiding van de tweede koning van Israel; David.
-
· En pas na David kwam koning Salamo die in Jeruzalem de tempel voor God zou bouwen.
Voor dat alles, voordat Abram überhaupt een
zoon kreeg, verscheen God Zelf in de persoon van Melchizedek. Als de
ware Koning van Salem en (zoals Hebr.7 dat zegt) als de Hogepriester
van Salem.
Daarmee bevestigde God dat de Koning der
mensen uit het geslacht van Adam, Abraham, Israel, David enzovoort,
Zijn residentie zou hebben in Salem. En Die Koning zou daarnaast ook
nog eens de Hogepriester zijn naar de ordening van Melchizedek, dus
ook te Salem.
Vanaf die dag stond vast dat Salem de stad
van de grote Koning zou worden. Dus wat doet de tegenstander? Als
hij dan de komst van die Koning niet kan tegenhouden, dan kan hij in
ieder geval nog proberen de stad van de Koning naar zich toe te
trekken of als dat niet lukt het te vernietigen, zodat de Koning
daar Zijn residentie niet kan vestigen.
Terug naar begin
Eindconclusie.
En daarom is Jeruzalem de Hoofdstad van
Midden Aarde. En daarom is de hele strijd tussen de zondige engelen
aan de ene kant en het Leger van Melchizedek en Abram aan de andere
kant een voorafschaduwing van de dagen van de Wederkomst van Jezus
Christus.
De eindconclusie is dan volgens mij ook deze:
Het boek “de oorlogen des HEEREN” beschrijft
de gebeurtenissen in het dal Siddim. Het waren de dagen ná de
zondvloed, waarvan Genesis 6:4 al zei dat er toen ook reuzen over de
aarde liepen. Dat hebben we vastgesteld vanuit de Bijbel.
Net als dat Noach onbevlekt was, koos ook
Abram om niets aan te nemen dat ook maar iets met de zondige engelen
en de nephilim te maken had. Hij wees het rijkelijke aanbod van de
koning van Sodom af! En daarmee had hij geen deel (gemeenschap) aan
hun zonden (hoereren).
Het waren de oorlogen des Heeren, omdat de
Here Zelf, als de Koning des Vredes (Salem), oorlog voerde tegen de
andere koningen. En de overwinning lag bij Melchizedek.
-
· Hij was groter dan de koning Arioch, de reus (figuurlijk gesproken).
-
· Hij sprak namens de God Die hemel en aarde bezit, in plaats van koning Amrafel die alleen duisternis sprak.
-
· Hij was niet zoals koning Tideal, een koning der volken, maar Koning der koningen, Koning van hemel en aarde.
God heeft Zijn grootheid bewezen en dat staat
in het boek van de oorlogen des Heeren.
Het geeft ons dus een kijkje in de keuken van
de bedelingen waarin er geen verborgenheid meer is / was. En hoe
vreselijk het ook was in die dagen van Abram. Het was minder, véél
minder erg dan de dagen van vòòr de zondvloed. Want toen heeft God
de hele aarde geoordeeld met een watervloed en hebben slechts 8 die
ramp overleeft!
Dus hoewel het verhaal behoorlijke
overeenkomsten heeft met wat de buitenaardsen hebben gedaan in de
dagen vòòr de vloed, het is in kwaliteit en kwantiteit minder erg.
Je kunt het ook omdraaien. Het verhaal van
wat de buitenaardsen hebben gedaan in de dagen ná de vloed, valt in
het niet als je stil staat bij de gruwlijkheden die zij in de dagen
vòòr de vloed gedaan hebben. Die waren veel erger, zowel in
kwaliteit en kwantiteit!
En over die dagen van voor de vloed, over die
dagen gaan de bekende gelijkenis Die de Here Jezus ons gaf en ik ook
al aanhaalde:
Mattheus 24:37 En gelijk de dagen van Noach
waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den
zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk
uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging;
39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed
kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den
Zoon des mensen.
Of populair gezegd:
Gods zegen,
Melle Velema.
Terug naar begin
Copyright © 2013 Melle Velema - Eindtijd in Beeld [Eindtijdinbeeld.nl]. Alle rechten voorbehouden.
Laatst bijgewerkt: 16 juni 2015.